Vakantie Noorwegen 2010

Vrijdagmiddag 9 juli 2010
Ik ga de camper ophalen uit Duitsland. Lars en Yentl rijden mee zodat zij mijn auto mee terug naar Enschede kunnen nemen. Routebeschrijving mee hoe we er naartoe moeten rijden, en voor Lars ook eentje voor de terugweg, zodat hij niet verdwaalt. Om 15.00 uur mogen we de camper halen en we zijn op tijd. Op de terugweg merk ik al dat het een handzaam en snel campertje is. We hebben nog nooit met z'n drietjes in zo' n kleine camper gereisd maar helaas was op ons vaste adres (Camperworld2007) niets meer te huur. Tegenwoordig ben je verplicht om in december voorafgaand aan de zomervakantie al te beslissen of je een camper wilt huren en hoelang. Wij willen graag de tijd nemen en hebben dus zo'n zes weken voordat de zomervakantie begon een camper gehuurd bij Daalman in Wietmarschen (Du).

Thuisgekomen begin ik direct met de camper in te pakken. Het is ontzettend warm 35º C, dat maakt het inpakken niet gemakkelijk. Yentl biedt aan om te koken en daar ben ik hartstikke blij mee. Tegen 18.00 uur arriveren Ray en Wouter en heeft Yentl het eten klaar. Na het eten pakken we nog een aantal dingen bij elkaar en we vertrekken om 20.30 uur. We zijn nog even terug gegaan om Ray's telefoon te halen. 20 km verderop kom ik tot de conclusie dat ik mijn paspoort vergeten ben. We gaan er niet voor terug. Ik heb wel een rijbewijs bij me.

Om 23.00 uur zijn we op de slaapplek Sittensen, een klein plaatsje tussen Bremen en Hamburg. Daar is een mooi plein voor campers in een parkachtige omgeving. Als we daar aankomen staan er al 10 campers. Als we de zithoek willen ombouwen blijkt dat we een andere camper hebben dan de camper die ons is uitgelegd. Deze zithoek laat zich niet uitbouwen. Ray en ik moeten dus toch in de alkoof en Wouter slaapt in de zithoek.

Zaterdag 10 juli 2010
De volgende ochtend is het weer bloedheet! We frissen ons op bij de toiletten die op korte afstand van de camperplaats zijn en gaan naar het nabij gelegen bakkertje om daar een frühstück te nemen. Hartstikke lekker, Duitse broodjes, een eitje, lekkere vleeswaren, salade hmmm. Een zeer vriendelijke bakkersdame brengt ons verse koffie en later kopen we nog een brood voor de eerste dagen.

We vertrekken richting Puttgarden waar we de boot van 15.05 uur nemen, we hebben nauwelijks 20 minuten hoeven te wachten! Ongekend, wat snel. Binnen 3 kwartier zijn we in Denemarken, het eiland Seeland om precies te zijn. De reis gaat verder naar Roskilde. Tjeetje wat is het warm! Op de boot aan dek was het heerlijk maar in een camper zonder airco en de zon die onverminderd vrolijk blijft schijnen wordt het toch wat onaangenaam. Aan het begin van de avond arriveren we in Roskilde, beroemd om een aantal dingen.

Voor de muziekliefhebbers is het natuurlijk het walhalla van de Rock, ook wel eens met een minder plezierige afloop. Denk maar eens aan het optreden van Pearl Jam in 2000 waarbij 9 mensen om het leven kwamen. Daarbij was ook een Nederlandse jongen! Wij gaan echter niet voor de muziek! Wij komen voor die andere bezienswaardigheden. Onder andere het Vikingskibenemuseet. Roskilde werd in de 10de eeuw gesticht door de Vikingen en was de eerste hoofdstad van Denemarken. In 980 n.C. bouwde Harald I (Blauwtand) hier de eerste kerk van Seeland en in de 11de eeuw werd het een bisdom. In de middeleeuwen woonden er 10.000 mensen in Roskilde en was het een van de grootste steden van Noord-Europa. Toen Erik van Pommeren de hoofdstad verplaatste verloor de stad veel status. Nu komen er 's zomers veel toeristen een bezoek brengen aan de historische Vikingschepen en de oude kathedraal. xxx Bij aankomst in het centrum lopen we een stukje en gaan lekker op een terrasje bijkomen van het warme weer en de reis. Vervolgens zoeken we een plekje voor de camper. We vinden een klein privé haventje met een mooie parkeerplaats aan het water.

Daar kunnen wij best verblijven!

Zondag 11 juli.
Als we wakker worden staat de zon alweer hoog aan de hemel. Bij het ontbijt besluiten we vandaag nog niet naar het museum te gaan. We gaan lekker relaxen, een beetje zwemmen en een beetje lezen want vanavond gaat het gebeuren!!! Wij worden Wereldkampioen Voetballen 2010. Dat gaan we in een Ierse pub bekijken met een Guiness erbij. We eten op tijd zodat we lekker vroeg in de pub kunnen zijn. Inderdaad we zijn lekker op tijd. Een uur te vroeg en er is nog weinig oranje te zien hier. Langzaam loopt de kroeg vol en ik krijg de indruk dat deze mensen niet zo Hollandminded zijn. Er komen nog 2 mannen in oranje. Eén van hen blijkt sinds 5 jaar in Denemarken te wonen. Oorspronkelijk komt hij uit Eindhoven en hij heeft een oranje shirt aan van de waterpolo in Borculo! Volgt iedereen mij nog? Bij de eerste actie van Spanje wordt hier luidkeels gejuicht, oef, we zitten op vijandelijk gebied (geintje). Maar ik kan niet ontkennen dat men hier beslist niet pro-Holland is. Na ongeveer 20 minuten spelen ben ik dat zelf ook niet meer. Jeetje wat een waardeloos voetbal. We hebben al 3 gele kaarten en er wordt maar wat aangeklungeld. Nou, de uitslag is natuurlijk bekend. We hebben verloren met 0-1. Spanje heeft terecht gewonnen. Ze waren gewoon beter. Maar ja, we waren erbij en dat is prihima VIVA HOLLANDIA! In de pub wordt Ray getroost met een borrel en we gaan op zoek naar de camper. We dachten een heel goed plekje in het park te hebben gevonden maar hoe we het ook proberen, het blijft onmogelijk om waterpas te staan. Dan maar weer terug naar het haventje.

Maandag 12 juli 2010.
Ray is al vroeg wakker en gaat wandelen en lekker van het uitzicht genieten. Wouter en ik slapen iets langer door en tegen een uur of tien nemen we ons ontbijtje. Om 11 uur vertrekken we richting Vikingschipmuseum.

Hier kopen we om 11.15 uur ons kaartje. Het museum bestaat uit verschillende gebouwen en een binnenplaats. We beginnen in het archeologiegebouw waar een uitermate vriendelijke jongedame ons uitlegt wat er nodig is om een schip dat 1000 jaar in het fjord op de bodem heeft gelegen, te prepareren en te bewaren voor het nageslacht. Heel bijzonder. Er is in dit gebouw ook een bassin waarin op dat moment onderdelen van een schip uit de 16de eeuw in liggen. Er zwemmen ook vissen in het bassin, de vriendelijke dame legt uit dat zij erin zwemmen om het water schoon te houden. We bedanken haar voor haar uitleg en lopen naar de binnenplaats waar een boogmaker met een Harris Hawk een boog aan het maken is. Er is een smid die op dat moment nagels (spijkers) aan het smeden is. Er is een Viking laboratorium, hier kun je zien hoe de boeg van het Vikingschip een kleurtje krijgt en er is de mogelijkheid om je eigen Vikingschild te ontwerpen en te schilderen. Ook worden Vikinschepen volgens de oude traditie nagebouwd.

We nemen een kop koffie en een heerlijk stuk appeltaart alvorens we verder gaan om naar het grootste gebouw te lopen waar de vijf opgegraven Vikingschepen tentoongesteld worden.

 

Buiten het gebouw kun je boogschieten en Wouter maakt hiervan dankbaar gebruik. In het gebouw wordt een film vertoond over het Vikingschip dat nagebouwd is van één van de vijf schepen. Dit schip is gebruikt voor onderzoek naar de zeewaardigheid van de Vikingschepen.

In juli 2007 is er met dit schip een reis gemaakt naar Noorwegen, Orkney, Schotland, Ierland, toen is het 10 maanden in Dublin tentoongesteld waarna de reis werd voortgezet naar het eiland Man, Portsmouth, langs Nederland, Denemarken en in juli 2008 terugkwam in Roskilde. Een heftige film met hele moedige mensen. Na dit gebouw hebben we honger en na de lunch, het is inmiddels bijna 16.00 uur, gaan we een boottocht maken met een Vikingschip op het Roskildefjord. We moeten zelf roeien, ik mag navigeren en Ray en Wouter helpen met het zeil.

Na een uur keren we terug. Veel te snel vinden wij, maar helaas aan alles komt een eind. Om 17.15 uur verlaten we het museum. We gaan nog even iets drinken op het grasveld dichtbij het museum en besluiten dan om naar Frederiksund te reizen.

Daar is ook een Vikingdorp, misschien wel leuk om te bekijken. We hebben rond 19.00 uur een mooi plekje gevonden en weten dan al dat het Vikingfestival helaas gisteren is afgelopen. Vanavond is er nog een feestavond voor genodigden, aangezien we camperen op het terrein vlakbij het Vikingdorp horen wij luid en duidelijk dat er inderdaad een feestavond is. Als Ray en Wouter nog even gezwommen hebben pakken donkere wolken zich samen, waarna een verfrissend onweer losbarst.

 

Dinsdag 13 juli 2010.
Om een uur of zes in de ochtend begint een verlossend onweer en knetterharde regenbuien. Heerlijk een beetje afkoeling is erg welkom! We slapen nog een beetje uit want het weer is niet uitnodigend. Het regent nog steeds en te hard om al naar buiten te gaan. We zijn wel bijna door ons brood heen dus we gaan maar eens eerst op zoek naar een warme bakker. Na een rondje door Frederiksund vinden we een warme bakker in een mega supermarkt. Een echt bakkerswinkeltje zoals in kleine Deense dorpjes zijn we niet tegengekomen. We vinden daar nog veel meer lekkers en we nemen een paar aardbeivlaaitjes mee. Inmiddels is het droog en we willen nog even het Vikingdorp bekijken.

Het échte vikingdorp is erg klein. Een paar nagebouwde lemen hutjes, een houten hutje en een zogenaamd langhuis. Er is nog wel een groot terrein met houten gebouwen waarop in runetekens namen staan als Huggin en Munin (de twee raven van Odin). Dit terrein is duidelijk van de mensen van het festival. Er is een podium, winkeltjes en hutjes om te slapen. Niet het soort vikingdorp wat wij meestal opzoeken. We gaan nog even langs een bouwmarkt en daarna gaan we op weg naar Kopenhagen. In de camper zijn een paar dingetjes al vanaf de eerste dag stuk. Het begint Ray natuurlijk te irriteren en hij wil graag deze dingen repareren. Vandaar het bezoek aan de bouwmarkt. Rond een uur of vier hebben we een mooie slaapplek gevonden in de wijk Holmen. Ray wilde graag naar deze wijk toe omdat de misdaadserie "The Eagle" in deze wijk hun politiebureau heeft. In het gedeelte waar wij de camper hebben geparkeerd, is vroeger een fabriekscomplex in de metaal geweest.

De gebouwen hebben namen als "Ketelhuis en Metaalhuis". Nu is het hele complex in gebruik door de kunstacademie. Wat ik opmerkelijk vind is dat de school voor Architectuur in Denemarken kennelijk bij de kunstacademie hoort. Want deze school is eveneens in het complex ondergebracht. Dat verklaart misschien de prachtige gebouwen die Deense architecten weten te maken? Omdat het nog vrij vroeg is gaan wij met een veerbootje (die men hier waterbus noemt) naar de overkant van het water om alvast een stukje Kopenhagen te verkennen. We beginnen bij Kastellet dat in 1663 werd voltooid heeft de vorm van een vijfpuntige ster. Het is omgeven door wallen en een diepe slotgracht. Buiten Kastellet in Churchillparken staat een schitterende kerk. Het is een Anglicaanse kerk, de kerk is niet open voor publiek maar ook van de buitenkant is het een plaatje!

Voor de kerk staat de Gefionfontein. Een prachtig beeld van de Godin Gefion. De mythe verteld dat de koning van Zweden haar de belofte deed dat ze al het land dat ze in 1 nacht kon omploegen mocht hebben als haar eigendom. Zij geloofde de koning en veranderde haar vier zonen in ossen. In 1 nacht had ze een groot deel omgeploegd maar de koning kwam zijn belofte niet na. Ze ontstak in grote woede en pakte het omgeploegde land op en gooide het in zee. Volgens de mythe is zo het eiland Seeland ontstaan en kreeg Zweden vatnett, een groot meer dat qua vorm lijkt op Seeland. In de omgeving van Kastellet is ook de kleine zeemeermin te vinden. Helaas, dit jaar kan ze niet gevonden worden omdat ze op reis is!!! Ze is in Sjanghai op de wereldtentoonstelling. Hebben wij weer; zijn we in Kopenhagen is het kleine ding op sjouw! Een beetje teleurgesteld vervolgen wij onze wandeling.

We willen naar het Amalienborgslot. De officiële residentie van Koningin Margaretha II.

We waren er om 18.00 uur en dat was precies de tijd waarop de wacht gewisseld werd.

Een prachtig moment om te aanschouwen. Vervolgens zijn we naar de Marmorkirken (ook wel Frederikskirken genoemd) gegaan. De grote koepel rust op 12 pilaren en is één van de grootsten van zijn soort in Europa.

Je mag er op maar de tijden zijn beperkt, de laatste toer is om 15.00 uur, helaas konden we er niet meer op. Morgen maar weer terug dan. Onze wandeling werd voortgezet naar Nyhavn.

Een kade met kleurrijke huizen en leuke restaurantjes. Ray wilde graag met ons daar iets eten. Dat was geweldig! We hebben heerlijk gegeten. Ray en Wouter hadden 3 soorten haring vooraf en ik had garnalen in saus. Wouter en ik hadden krab als hoofdgerecht en Ray had een soort platvis. Echt heerlijk allemaal!

Een geweldig avond in een prachtige stad. We zijn met de waterbus teruggegaan en waren om 23.00 uur thuis in de camper.

Woensdag 14 juli 2010.

De dag begint met het geluid van bouwvakkers. Er wordt hard gewerkt aan de kunstacademie. Gisterenavond stond hier geen enkele auto en nu staat het bomvol! Ze beginnen lekker vroeg, 06.30 uur zijn de eersten aan het werk. We weten nog uit te slapen tot 09.30 uur. Dan gaan we een boterham eten en wandelen we naar de kerk van onze verlosser. De toren van deze kerk is zwart met goud omgeven en aan de buitenkant van de toren is een wenteltrap. We zijn daar om 10.30 uur en helaas is de kerk niet open voor publiek, wat een feest! Er hangt buiten nog wel een bord dat de kerk om 11.00 uur open gaat maar daar willen we niet op wachten. We hebben een vol programma en we zetten onze tocht voort naar Børsen. Het beursgebouw heeft een opmerkelijke toren waar vier draken met hun staarten in elkaar gewikkeld zijn. Het gebouw als zodanig is ook zeer de moeite waard. Onderweg passeren we een prachtig kerkje (St. Nicolai kerk). Als we binnen komen blijken er een soort loges te zijn. Het heeft meer weg van een theater dan van een kerk. Onder de kerk is een crypte, hierin staan de kisten van overledenen.

Het klinkt meer luguber dan het eruit ziet. De kisten staan achter prachtige smeedijzeren hekken. Er staan ook kleine (kinder) kistjes. Over de brug zien we het gebouw van de beurs, het is inderdaad prachtig. We lopen verder en komen bij Christiansborg, een prachtig park en de koninklijke bibliotheek.

Je weet gewoon niet waar je moet kijken zo mooi is het. Het is alweer bijna 12 uur en we gaan een kopje koffie drinken voor de Glyptotek. In de Glyptotek zijn sculpturen te vinden van Rodin, Degas en Deense kunstenaars. Ook zijn er schilderijen van o.a. van Gogh te zien. Na de koffie wandelen we om Tivoli, de grote trots van Denemarken, en zien daar de "build a bear" company. We gaan even naar binnen maar ik wil eigenlijk geen andere beer. De beer die ik vorig jaar in Aberdeen heb laten maken is mijn maatje en ik wil geen andere. Ik heb wel een gaaf T-shirt voor hem gekocht waarop staat: I love Denmark. Wouter heeft voor zijn beer een Deense vlag gekocht. Wij zijn weer helemaal blij! Tegenover Tivoli ligt de Radhuspladsen met het Raadhuis en het beeld van Hans Christian Andersen!

GEWELDIG! Wat ontzettend mooi is het hier! Een prachtige drakenfontein en draken voor het Raadhuis en een prachtige toren die mij aan Sienna doet denken. Genieten gewoon! We willen nog zoveel zien en het is al zo laat! Uiteindelijk besluiten we om nogmaals naar de Marmorkirken te gaan omdat we daar graag bovenop willen. De temperatuur is tropisch en het is beredruk in de stad. Omdat de laatste toer om 15.00 uur is moeten we flink doorlopen. Als we bij de Marmorkirken aankomen voel ik me niet goed en Ray en Wouter gaan alleen naar boven. Beneden in de kerk is het prachtig om te zien en lekker koel.

Ik zit heerlijk in stilte in de kerk terwijl Ray en Wouter klimmen en klauteren.

Als ze terugkomen gaan we een sandwich eten en ik begin alweer een beetje op te knappen. Tijdens het eten vertellen ze hoe mooi het was op de koepel. Via Nyhavn lopen we terug en we kunnen bijna direct op de waterbus stappen die ons naar de Opera brengt.

Ook een schitterend, modern gebouw.

We zijn al snel bij de camper en vertrekken richting Øresundbrug. De Øresundbrug bestaat dit jaar 10 jaar en daar zijn allerlei feestelijkheden aan verbonden. Beiden, Denemarken en Zweden zijn blij met de brug en de werkgelegenheid die hieruit is voortgekomen. Ook voor toerisme is deze brug van enorm belang. Om ongeveer 17.30 uur zijn we in Skåne, Zweden.

We zorgen dat onze camper schoon water heeft, de wc is geleegd en vuil water hadden we al geloosd. Nu nog een plaats voor de nacht zoeken. Ray wil graag bij een meertje of ander water staan. We vinden een mooi plekje bij Vejbystrand.

Lekker eten, Wouter en Ray gaan in zee zwemmen en daarna gaat Ray foto's van de spectaculaire zonsondergang maken. Ik ga het verslag bijwerken en daarna, lekker slapen.

Donderdag 15 juli 2010.

Na een goede nachtrust en flink uitslapen in de ochtend vertrekken we richting Noorwegen. Het is inmiddels bijna een week geleden dat ik lekker warm heb gedoucht en het lijkt me heerlijk om warm te douchen. We besluiten aldus naar onze oude vertrouwde camping in Halden te overnachten. We kunnen daar lekker douchen en Wouter kan heerlijk op de rotsen spelen. Het weer onderweg is vreselijk. Het regent met bakken uit de lucht, niet erg want we zijn toch onderweg. Tegen 15.30 uur komen we in Halden aan. We gaan eerst naar de supermarkt en dan door naar de camping. We krijgen een schitterende plek met uitzicht op het hoofdgebouw van de vesting/fort.

Eén van de bijgebouwen (Stortårnet) staat aan onze rechterzijde, Overberget rechtsachter ons en Gyldeløve rechts voor ons.

We kunnen de klokkentoren en een kanon prachtig in de zonsondergang zien.

 

Vrijdag 16 juli 2010. De volgende ochtend besluiten we nog een dag te blijven. We gaan vandaag met z'n drietjes de hoofdgebouwen en verdedigingswal van het fort bekijken.

Het weer is schitterend, eigenlijk warm zelfs. We vermaken ons hier de hele middag en kopen leuke dingetjes in het souvenirwinkeltje.

We hebben een heerlijke avond en voor het eerst wordt het ook echt laat voordat we gaan slapen.

Zaterdag 17 juli 2010 We worden laat in de ochtend wakker en gaan ' s middags naar Gyldeløve en Overberget. Omdat deze gebouwen veel overzichtelijker en kleiner zijn is onze middag snel om. Ik ga lekker lezen en Wouter gaat weer spelen op de rotsen, hij heeft inmiddels een maatje gevonden in een jongen uit Gouda.

Ray ziet een schitterende zonsondergang en wil graag nog even op de rotsen wandelen en foto's maken.

Ik lees de Tao van Equus uit en we gaan weer op tijd slapen want morgen willen we verder reizen richting Bergen.

Zondag 18 juli 2010.

We gaan eerst allemaal even lekker douchen (je weet nooit wanneer we weer een warme douche kunnen verwachten) en dan de camper voorzien van schoon water, schone wc en vuil water lozen. We gaan eerst bij Svinesund kijken naar een knuffeltrol (wil ik graag), maar helaas, geen knuffeltrol in het souvenirwinkeltje. Daarna rijden we via de tunnel onder de Oslofjord naar Drammen, richting Kongsberg en daarna richting Geilo. Deze weg vanaf Kongsberg naar Geilo hebben we nog niet eerder op onze reizen door Noorwegen gereden. Het blijkt een prachtige route, leuke kleine plaatsjes, stavkirken en prachtige uitzichten.

We overnachten op een parkeerplaats tegenover het stavkirkje in Uvdal.

Het is nog steeds prachtig weer. Morgen weer verder richting Geilo. Van daaruit is het nog 239 km naar Bergen.

Maandag 19 juli 2010.

Op het parkeerplaatsje in Uvdal is al vroeg van alles aan de gang. Er wordt af en aan gereden met een tractor en ik hoor later dat er met een maaimachine aan de overkant (bij het kerkje en bijbehorend open luchtmuseum) gras gemaaid wordt. We laten ons er niet door afleiden en slapen rustig weer een gat in de dag. We vervolgen de weg die verder loopt door de Hardangervidda.

Geweldige omgeving, slingerende weggetjes, mooie uitzichten en redenen genoeg om foto's te maken. Helaas is het weer niet zo goed. Bij tijd en wijle regent het hard en dat is dan weer jammer voor de foto's. Op een gegeven moment zijn we boven op een berg, daar staan prachtige ronde plaggenhutjes.

In één van deze hutjes is een souvenirwinkeltje ingericht. Buiten het winkeltje liggen allemaal rendiergeweien, sommige zijn nog een beetje kleverig, brrr. Nadat Ray foto's heeft gemaakt vervolgen we onze weg.

In Vøringfossen stoppen we weer, een schitterende waterval. We gaan allemaal even kijken.

Ook hier weer souvenirwinkeltjes. In het ene winkeltje veel mineralen en in het andere winkeltje: Yes!!! Knuffeltrollen, de echte Cosy Troll! Ik heb een mannetje en een oud vrouwtje. Het oude vrouwtje is het laatste vrouwtje dat ze heeft. Ik noem haar moor-moor (oma) en hem noem ik barn (kind). Ray en Wouter gaan ook nog naar boven naar waar de waterval begint te vallen. Ik blijf even in de camper. Als ze terugkomen gaat de reis verder naar Bergen. We nemen een veerpont bij Brimnes over de Eidfjord.

We kiezen ervoor om vervolgens niet via de E16 de weg te vervolgen maar we nemen de "groene" route langs de Hardangerfjord.

Prachtige uitzichten en wederom veel klimmen en dalen. Regelmatig zet Ray de camper aan de kant om foto's te maken.

Het weer is inmiddels omgeslagen en de zon schijnt dat het een lieve lust is.

We rekenen erop dat het in Bergen regent, want zoals zovelen ons inmiddels hebben gezegd: "In Bergen regent het altijd!" Maar op maandag 19 juli om 19.00 niet dus! De zon schijnt en we hebben dicht bij het centrum en bij Bryggen een parkeerplaats. Dan maar even geen eten koken. De zon schijnt en we willen graag mooie foto's van Bergen dus we gaan direct de stad in.

Het is er schitterend. Onze camper staat tegenover het Rosenkrantztårnet, deze toren maakte net als de Håkonshallen deel uit van het Bergenhus, het kasteel van Bergen. De huidige toren werd in 1560 gebouwd door de gouveneur van het kasteel, Erik Rosenkrantz. Hij deed dienst als verdedigingspost en residentie. We gaan kijken in de prachtige winkeltjes in Bryggen. De oude houten pakhuizen stonden ooit bekend als de Tyskebryggen (Duitse kaai) omdat ze 400 jaar lang, tot 1754, het hart vormden van de Hanzehandel in Noorwegen. Lang voor de komst van de Duitse kooplieden was dit deel van de stad al een handelscentrum voor vis.

In de loop der tijd werden de middeleeuwse gebouwen meermalen door het brand verwoest. Na de laatste grote brand in 1955 zijn er slechts 10 pakhuizen bewaard gebleven. Het gebied is opgenomen op de Werelderfgoedlijst van Unesco.

We nemen een maaltijdsalade bij Baker Bruggen in Bryggen (vond ik wel grappig), heerlijk overigens, zeer aan te raden.

Later gaan we de pakhuizen van de voorkant, achterkant en binnenkant uitvoerig bekijken.

We lopen het centrum in waar een straatmuzikant met zijn dochter muziek spelen. Heel erg mooi, ze spelen nummers van Johnny Cash, Nancy Sinatra en Amy MacDonald. Alles klinkt goed wat ze spelen: www.kettelbeat.com

We willen graag een Guiness drinken in de Ierse pub, helaas....kinderen zijn niet toegestaan in de pub. Wouter is woedend! Dan maar iets drinken in de camper.

Ik bak er nog een taartaartje bij en het is inmiddels elf uur geweest als we op zoek gaan naar een slaapplaats. Ik wil iedereen die dit leest erop wijzen dat er een perfecte parkeerplaats is in de haven van Bergen. Als je een beetje lawaai op de koop toe neemt. Wij zijn echter gaan zoeken. Wij kwamen in alle kleine straatjes van Bergen terecht. DIT GUN IK NIEMAND! Zeker niet met een camper. Pfff, peentjes zweten of we hier wel weer ongedeukt en onbeschadigd uit zouden komen. By the way; er is in Bergen geen enkele straat die niet tegen een heuvel op of af gaat. We hebben bijna de totale heuvel opgereden als we een parkeerplaats tegenover een sportveld vinden. We zijn bijna boven op de berg en Bergen ligt als een planeet van lichtjes onder ons. Heel erg mooi, dat dan weer wel. Het is 23.59 uur als ik Yentl een bericht stuur waar onze slaapplaats is.

Dinsdag 20 juli 2010.

Vannacht is het gaan regenen, niet zomaar een buitje nee, bakken, pijpestelen, cats & dogs, heel erg dus. Zo kan het dus regenen in Bergen. Vandaag geen buitenactiviteiten voor ons. Vandaag gaan we naar het Natuurhistorisch museum! We hebben er erg veel zin in. Voorzichtig rijden we de berg af en zoeken onze weg naar het museum. Als we er aankomen is er ruimschoots parkeergelegenheid. Mooi, denken wij. Helaas, als we bij het museum komen blijkt het tot november gesloten te zijn i.v.m. allerlei werkzaamheden. Het zit ons wel mee deze vakantie zeg! We gaan naar onze tweede keuze het Akvariet. Het blijkt een geweldige keuze.

Er zijn binnen 9 grote en 40 kleinere aquaria.

Er zijn echter ook afdelingen met krokodillen, afdelingen met slangen, een kleine afdeling met spinnen. Geweldig!

We vermaken ons hier prima.

Na afloop gaan we weer op weg en we reizen met de veerboot vanaf Halhjem naar het eiland Stord waar we de E39 volgen tot Våg.

We gaan verder op de E134 richting Ølen, op de kaart hebben we een heel ienieminie klein weggetje gezien naar Dreganes. Het weggetje houdt gewoon op en daar willen we naartoe. Het blijkt een schitterende plek te zijn om de camper neer te zetten. De weg houdt inderdaad op en er is een soort van parkeerplaats met een wc en een visserssteiger. We blijven hier maar eens even staan.

Woensdag 21 juli 2010.

Het regent nog steeds en ik heb geen zin om uit bed te komen, Wouter ook niet dus Ray maakt ontbijt op bed. Het wordt een "hangdag". We liggen de hele dag in bed en lezen en klieren wat. Ray gaat nog wel foto's maken. Ik heb uit het raampje van de alkoof gezien dat hier kwallen zijn. Omdat het windstil en soms even droog is kan Ray hier mooi foto's van maken.

Donderdag 22 juli 2010.

De zon schijn weer!

Prachtig zoals het fjord er nu bijligt.

Het Ølenfjord blijkt het hier te heten. Ray en Wouter gaan nog even de rotsen op en maken foto's. We gaan nog even boodschappen doen en vervolgen onze reis. We willen naar Odda om te informeren of we kunnen wandelen naar de gletsjer of dat er begeleide wandelingen naar de rendieren van de Hardangervidda zijn. De reis naar Odda kan niet lang duren want het is hooguit 40 kilometer. Als ik dit verslag schrijf weet ik dat 40 kilometer heeeeeeeeel lang kan duren. Hoe kan dat dan? Het begint met de wens van Ray om niet via de Åkrafjordentunnel te rijden maar de alternatieve route bovenlangs. Deze route is in de tweede wereldoorlog door 1000 mensen aangelegd en heeft 7,5 miljoen kronen gekost. Op deze route ligt een brug die op de nationale monumentenlijst staat. De route is schitterend, en dat betekent regelmatig stoppen om foto's te maken.

Het is echt geweldig om van die hoogte in het Åkrafjord te kijken. Deze weg is 7 kilometer en we doen er ongeveer een uur over. Als we dan weer op de E134 komen wachten ons nog veel meer verrassingen. We komen uit een tunnel als er aan onze rechterhand een geweldig mooie waterval verschijnt.

De Langfoss heet deze waterval, echt prachtig! Ook hier stoppen we natuurlijk om foto's te maken. Er is een souvenirwinkeltje en we vinden een mooie grijze buff voor Ray.

We nemen de 13 naar Odda en, jawel, weer een mooie waterval. In dit geval zijn het twee watervallen die samen komen.

Als we aan komen rijden zien we een regenboog in het water dat opstuift van de waterval. Deze waterval heet de Låtefossen. Nog geen 3 kilometer verder, weer een waterval. Deze is niet zo spectaculair en we rijden door. Maar dan.... een gletsjer aan de overkant van het meer Sandvin vatnet. Ook hier moeten we een paar foto's maken.

We rijden door de bocht en het uitzicht op de gletsjer wordt steeds mooier, weer stoppen en nog een paar foto's. We rijden weer door een bocht en...nu is het echt op z'n mooist, de zon schijnt op de gletsjer en ja hoor weer even stoppen en nog een paar foto's. Aan het einde van de dag komen we rond 18.15 uur in Odda bij het Turistoffice. We hebben er 4 uur over gereden, gemiddeld 10 km per uur! In het Turistoffice horen we dat er geen wandelingen naar de rendieren gaan. Te stressvol voor de dieren. Wel zijn er mooie wandelingen naar de gletsjer. Dat gaan we dus morgen doen! Nu een plekje zoeken. Er is hier een camperparkeerplaats in de haven.

Mooi makkelijk dus, pannekoeken bakken, daarna even een wandeling en dan het verslag bijwerken. Ik ben om 23.30 uur klaar. Een mooie tijd om te gaan slapen.

Vrijdag 23 juli 2010.

Zijn we echt al twee weken weg. Tjeetje, wat gaat dat snel voorbij. Vanochtend is Ray een tikkeltje ongeduldig, hij is vroeg wakker en vertelt me dat het al 10.00 uur is. Normaal is dat een goede reden om ons nog eens om te draaien maar vandaag gaan we wandelen richting de gletsjer van Buar, in de buurt van Odda, dus ... uit bed! Ray en Wouter ontbijten stevig en ik neem een paar boterhammen voor onderweg mee.

En dan gaan we. Het is maar een klein stukje rijden. We rijden langs een wilde waterstroom die volgens mij rechtstreeks van de gletsjer komt.

Aan het eind van de smalle weg is een parkeerplaats in de buurt van de laatste boerderij aan de weg. De boerderij is prachtig om te zien. En niet alleen omdat ie precies op ons huis lijkt ;-) Het wandelpad loopt langs de boerderij en we gaan op weg.

Het is ongeveer 11.30 uur als we de camper geparkeerd hebben en aan de wandeling beginnen. In de beschrijving van het boekje staat dat het aangeraden wordt om passend schoeisel te dragen en dat het eind van de tocht nogal steil is. Als we de boerderij zijn gepasseerd en we lopen het bos is wordt het direct stijgen en steil! Na ongeveer een kwartier komen we bij een hek en daar staat nog een schuurtje. Op dat moment denk ik nog: "hoe zijn ze met dat hout hier omhoog gekomen, ik ben al blij als ik mezelf omhoog weet te werken!" Hoe hoger we komen hoe groter de stenen en hoe minder we wandelen, we zijn nu echt aan het klauteren. Zo nu en dan stoppen we even om van het uitzicht te genieten (en om op adem te komen).

We komen over stalen bruggetjes die over snel stromend gletsjer water zijn geplaatst.

Ook wandelen we gewoon door stroompjes ijs en ijskoud water.

En dan komen de touwen!!!

Nu wordt het echt spannend. We komen bij rotspartijen waar je niet gemakkelijk naar boven of beneden kunt komen en daar hebben ze touwen (van die dikke kabels) neergehangen en bevestigd met enorme haken in de rotsen. Joepie, ik voel me net Tarzan. Sommige touwen worden voorafgegaan door een houten trap, waar helaas een paar sporten ontbreken, wordt het toch nog in de touwen hangen.

Uiteindelijk zijn we op het hoogst mogelijke punt aangekomen! Wauw, dan is het wel allemaal de moeite waard!

Gelukkig hebben we jassen en windstoppers bij ons want het is berekoud zo vlak bij de gletsjer. We mogen er niet op. Er wordt op diverse punten gewaarschuwd hoe gevaarlijk of het is om de gletsjer op te gaan.

Maar dat vinden we niet erg. Het is geweldig om dit natuurverschijnsel van dichtbij te aanschouwen.

We gaan er eens even rustig voor zitten en Ray maakt natuurlijk foto's.

Na verloop van tijd aanvaarden we de terugtocht.

Dan zijn de touwen nog leuker!

Ik heb uiteindelijk blaren op mijn handen, enorme spierpijn in mijn bovenbenen maar wat een geweldige, spectaculaire tocht. Om 16.30 uur zijn we terug bij de camper. We eten een grote reep chocolade met z'n drietjes op en rijden richting Middalsbu.

Volgens de dame van het Turistoffice kun je vanuit Middalsbu gemakkelijk de Hardangervidda opwandelen. Onderweg nog even een paar boodschapjes en dan gaan we. Het is weer een prachtige weg die we rijden en op een bepaald moment slaan we een heel klein weggetje in waar aangegeven staat dat het per fiets de route naar Valldalen is. We komen langs een stuwdam en daarachter ligt het Valldalenvatnet. Een enorm groot meer en de weg richting Middalsbu loopt er op grote hoogte langs. Met andere woorden, je kijkt zo de diepte in. Het is een zeer smal weggetje en iedere keer weer spannend als er tegenliggers zijn. Onze vriendjes, de loslopende schaapjes zijn er ook weer. Zeer eigenzinnig blijven ze, soms met z'n drietjes, voor de camper lopen of op de weg staan. Als Ray dan claxonneert stuiven ze aan de kant. Het einde van de weg is bij een bruggetje, waar we niet met de camper overheen kunnen.

Als we aan het eind van de weg komen is er toch wel een deceptie. Dit was niet wat Ray had verwacht. We spreken af dat Ray foto's gaat maken en ik ga eten koken.

Na het eten gaan we dan een plek voor de nacht opzoeken. We rijden het smalle weggetje terug naar de E134 en ongeveer een kilometer na fjellstue Haukeliseter zien we een grote parkeerplaats waar allemaal campers staan. Het is midden op een hoogvlakte en een prachtig uitzicht op bergen waar nog sneeuw op ligt. Het is er dan ook behoorlijk koud. Wouter gaat even naar buiten om Saskia te bellen en ik bel Yentl en Joy, Jolene moet werken dus die bel ik morgen en dan kan ik morgen ook mijn vader bellen. Ray belt nog even met zijn vader en hoort dat Schleck in de tour een achterstand heeft opgelopen. In Nederland is het erg warm geweest en velen, waaronder Benito, Joy en Harry hebben er erg last van gehad. We drinken nog wat en ik zie een bijna volle maan boven de bergen uitkomen. Dat is natuurlijk een foto waard. Nu lekker slapen, het is errug koud hierboven.

 

Zaterdag 24 juli 2010.

Ik wordt wakker omdat Ray het gordijntje van het bovenluik open schuift. Wow, wat een zonlicht!

Strakblauwe lucht en lekker fris is het hier.

Na overleg besluiten we via (alweer) een "groene" route naar Åmot te rijden. We zullen dan daar beslissen hoe we verder gaan. Ikzelf heb wel weer eens behoefte aan een warme douche en de was is inmiddels tot een berg opgelopen, dus zou het niet verkeerd zijn om een camping te zoeken waar deze faciliteiten zich bevinden. Onderweg zeg ik dat ik dat wel zou willen en ook Wouter en Ray willen dit wel. In Åmot aangekomen gaat het er dus alleen nog over welke camping het gaat worden. Dalen ligt in de richting en daar hebben we een jaar of vijf geleden met veel plezier op de camping gestaan. Het wordt Dalen. Heerlijk, ik ben helemaal blij. Ik weet dat daar goede faciliteiten zijn en het ligt werkelijk schitterend tussen de bergen en op een eilandje. Camping Buoy! Ik kan het iedereen aanraden.

We komen daar rond 15.00 uur aan en ik begin meteen met de was. We gaan met z'n drietjes naar het riviertje dat om het eilandje stroomt en Wouter begint meteen in het water te spelen. Oef, dat is toch wel erg koud.

Dan maar met stenen in het water gooien! We maken wat foto's en na verloop van tijd ga ik terug om de was te vouwen en op te ruimen. Als Ray en Wouter terug komen heeft Ray zich lelijk bezeerd. Een grote schaafplek en een wond op zijn voet. Even uitwassen in het water. Lekker relaxed middagje wordt het.

De was is om 17.00 uur gedaan, dus als we willen kunnen we morgen weer weg. Daarna gaan we bbq-en en douchen. Ik had Jolene vanmiddag in Åmot al gebeld en nu bel ik mijn vader even. Ook Jolene en mijn vader hebben erg veel last gehad van de warmte in Nederland. Nu is het een beetje afgekoeld en mijn vader had ook weer een goede nacht gehad. Fijn, de komende paar dagen wordt het weer iets koeler daar. Hier blijft de zon maar schijnen dus Ray en Wouter gaan nog even buiten lezen als ik het verslag verder bijwerk in de camper. Zo'n dagje is ook wel erg fijn hoor!

 

Zondag 25 juli 2010.

Het is echt zondag! We hebben een gat in de dag geslapen! Om 12.35 uur gingen we uit bed om te brunchen, want ontbijten kun je dat niet meer noemen. Het weer is bewolkt maar warm genoeg om een korte broek en een t-shirtje aan te hebben. Na het eten zijn we gaan lezen buiten de camper. Wouter heeft een tijd bij het water gespeeld met een tak die hij als zwaard gebruikt. Ray ging even naar hem kijken en toen ze terugkwamen gingen ze jeu de boules spelen. Het was inmiddels al een uur of vier toen we langzaam het dorp in zijn gewandeld.

Ray wilde nog graag foto's maken van Hotel Dalen. De zon was gaan schijnen en Wouter en ik zijn op een bankje in de zon gaan zitten terwijl Ray foto's maakte.

Maar de zon stond niet helemaal goed dus hij wil morgenochtend vroeg opnieuw foto's gaan maken. Het weer blijft zonnig en we zijn lekker op een terrasje gaan zitten. Daar hebben we een Weizen gedronken, heerlijk.

Wouter begon honger te krijgen en we hebben de bbq maar weer aangestoken.

Nadien zijn we op beverjacht gegaan.

Er waren op de tijd dat wij er waren nog geen bevers te zien, wel veel muggen!!! Naar de camper dan maar weer, lekker kopje thee drinken.

 

Maandag 26 juli 2010.

Vanochtend maar weer eens begonnen met hardlopen, dat viel nog niet mee pfff, nog steeds spierpijn van de gletsjerwandeling en ruim 3 weken geen piep uitgevoerd! Wel een mooie omgeving om te lopen (geen heuvels gelukkig). Toen ik terug kwam was Ray weg en Wouter was aan het spelen op de Nintendo. Ik hoorde van hem dat Ray foto' s aan het maken was van het Dalen Hotel.

Ik heb lekker een bakje muesli genomen en toen ik een beetje uitgezweet was ben ik gaan douchen. Dat is zo ongeveer ook de enige activiteit die ik vandaag heb ondernomen. We zijn vanmiddag nog even naar de supermarkt gewandeld maar veel activiteit zat er vandaag niet in. Het is lekker weer en we hebben lekker gelezen, badminton gespeeld en gerelaxt op de camping. Vanavond hebben we film gekeken; Reykjavìk-Rotterdam en How to train your dragon. Dat was me een leuke film, heel erg gezellig. Een latertje dus weer, morgen maar een beetje uitslapen.

Dinsdag 27 juli 2010.

Lekker een beetje uitgeslapen en nog even nagedommeld. We hadden gisteren lekkere broodjes gekocht dus een uitgebreid ontbijt met ei en broodjes, heerlijk, daar is het toch vakantie voor! De hemel is knetterblauw. Het wordt een warm dagje. Na het ontbijt lekker in het zonnetje, kopje koffie en lezen. Pff, dat is al gauw te warm! Wouter en ik lopen even naar het riviertje, ik wil mezelf even een beetje nat maken zodat ik een beetje kan afkoelen. Wouter wil blijven en ik spreek met hem af dat ik een stoel en mijn boek ga halen zodat ik bij hem kan komen zitten. Ray komt later ook. Ik heb Wouter's boot ook meegenomen en hij heeft de grootste lol met dat ding. Samen met Ray zet hij de boot ergens in de rivier en dan komt de boot via de stroomversnellingen vanzelf naar hem toe.

Hij kan zich er goed mee vermaken tot een uur of vier. Dan is hij er wel klaar mee. We gaan terug naar de camper, boodschapjes doen en eten koken. En na het eten voor de verandering weer even lezen, of met de Nintendo spelen. Als Ray gaat douchen gaan Wouter en ik naar binnen, het koelt nu toch wel af. Als Wouter naar de douche gaat werk ik het verslag even bij. Ik ga morgen wel douchen, ik wil morgen toch weer een stukje hardlopen.

 

Woensdag 28 juli 2010.

Vanochtend weer gelopen, het ging alweer beter dan de vorige keer. Ik was nu ook vroeger en dus was het niet zo warm. Toen ik terugkwam hebben we ontbeten. Ik ben daarna gaan douchen en Ray heeft de camper klaargemaakt voor vertrek. We verlaten Dalen via de bergweg naar Eidborg, deze weg hebben we 5 jaar geleden ook eens gereden toen we een eland safari hebben gedaan. Het is een schitterende weg en op een bepaald punt op de berg kun je Dalen zien liggen met het riviertje om de camping en het meer links. Echt de moeite waard. In Eidborg aangekomen zien we links het Stavkirkje. Even stoppen en een foto maken. We lopen even rond op het terrein en zoals bij iedere kerk is ook hier een begraafplaats. Wouter en ik zien dan twee kindergraven waarbij op de grafsteen een foto van het kind staat. Brrr, dat is altijd heftig om te zien. We vervolgen de route naar Høydalsmo en stoppen zeer geregeld onderweg om foto's te maken. In Høydalsmo volgen we de E134 weer. En dat betekent niet dat de weg minder mooi is, in tegendeel! We komen langs prachtige dalen en hele mooie uitzichten.

Onderweg moet ik nog even denken aan die knul op de camping. Hij zei: "Op een gegeven moment heb je het wel gehad met die bergen in Noorwegen, dan denk ik niet wat een mooie berg, maar dan denk ik, daar heb je weer een berg, daar moet ik weer overheen." Als hij vandaag bij ons in de auto zou hebben gezeten dan zou hij dat geregeld hebben gedacht. Aan het eind van de middag komen we in Heddal. Ray wil graag foto's maken van de Stavkirk hier.

Het is een vrij grote kerk met een prachtig bewaard gebleven galerij.

Zoals bij alle Staafkerkjes moet je hier entree betalen. We zijn al eens eerder hier geweest en besluiten het dit keer niet te doen.

We gaan naar het nabij gelegen cafeetje en nemen koffie, helaas het wafelijzer is kapot. Maar over een half uur zijn er wafels. Geeft niks, Ray is nog wel even bezig met foto's maken, dan nemen we later wel wafels.

Zo gezegd, zo gedaan. Wouter en ik hangen weer een beetje rond op de begraafplaats. We vinden hele oude graven en ook hier natuurlijk kindergraven....

Na de heerlijke wafels gaan we verder. We komen weer langs de zilvermijn van Kongsberg. Omdat mijn souvenir van Kongsberg kapot is gevallen wil Ray even een nieuwe beker voor mij kopen. Bij het museum aangekomen blijkt mijn souvenir niet meer te worden gemaakt. Oei, ik merk dat ik dat heel erg vind.

Wouter krijgt een mooi bergkristal van Ray en koopt zelf ook nog een paar mineralen. Er is een ketting met een zilveren Odin figuur. Ik vind dat ontzettend gaaf, heb ik nog niet eerder gezien! Odin is wel mijn favoriete God uit de Noorse mythologie. En verder gaat de reis richting Oslo.

Rond een uur of zeven komen we bij camping Ekeberg aan.

Tjonge, jonge, wat een drukte! Toen Ray en ik hier in juni waren was het prettig druk, nu is het beredruk! Ook zien we aan de overkant van de camping een opgebouwde kermis. Navraag maakt duidelijk dat het e.e.a. klaar is gemaakt voor de Noorse Cup voetbalwedstrijden. Die beginnen hier zaterdag. We kunnen dan ook maar blijven tot vrijdag 30 juli 12.00 uur. Oké geen enkel probleem, wij vinden wel iets anders dan. Het zonnetje schijnt volop en ik kan nog even in mijn badpak buiten zitten. Wouter vind het te warm en gaat in de camper spelen. We gaan laat slapen en dan.... KNETTERHARDE muziek, het lijkt DJ Tiësto wel. Ray gaat uit bed en met hem nog een paar kerels van de camping. De muziek blijkt te komen van onder aan de berg, uit de haven. Nou, los dat maar eens op. Niet dus, en uiteindelijk vallen we ook wel in slaap.

 

Donderdag 29 juli 2010.

Vannacht heeft het zo nu en dan geregend. Het is vanochtend dan ook een beetje bewolkt. Niet erg want vandaag gaan we Oslo bekijken, van mij hoeft het dan niet zo warm te zijn. We zijn op tijd opgestaan om tijdig met de bus het centrum in te gaan. Dat lukt aardig en we gaan als eerste naar het Akershus Slott.

Het fort Akershus heeft 700 jaar de wacht over Oslo gehouden. Om haar te beschermen tegen pogingen Oslo overzee binnen te vallen. In 1299 is koning Håkon V begonnen met de bouw. Sindsdien hebben de fortificaties talloze verbeteringen en reconstructies ondergaan. Nu omvat het Akershus Slott een diversiteit aan historische gebouwen en defensie installaties. Het wordt ook gebruikt voor officiële evenementen.

Ons doel is in ieder geval het verzetsmuseum te bezoeken. Als we daar aankomen is het maar goed dat we naar binnen gaan want het begint te regenen. Het verzetsmuseum is zeer indrukwekkend.

Prachtig weergegeven en ook enorm gedetailleerd voor wat betreft het chronologische verloop van de oorlog en wat dit voor Noorwegen heeft betekent. Ik was persoonlijk ook erg geraakt door de martelwerktuigen die tentoongesteld zijn. Ik kan niet anders dan diepe bewondering hebben voor verzetsmensen. Ook hier in Noorwegen! Na zo'n indrukwekkend museum heb ik geen zin in een rondleiding door het kasteel. Gelukkig hebben Ray en Wouter dat ook niet en we gaan de stad in! Wouter wil nog even naar ridders kijken en ik wil kijken of ik nog een opa Trol kan vinden van Kose Troll. We gaan eerst even langs de Akerbryggen.

Daar vinden we een restaurant: T.G.I. Friday's! Hier eten we onze lunch en dan naar de speelgoedwinkel. Wouter ziet prachtige figuren en het duurt dan ook geruime tijd voordat hij zijn keuze heeft gemaakt. Dat betekent dat hij één ridder te paard niet kan kopen. Wat hij niet weet is dat Ray deze voor hem koopt omdat hij zo'n prachtig rapport had.

Ik kan geen opa Troll vinden en onderweg naar Karl Johannsgate verstap ik me. Nu doet mijn been weer erg pijn. Gek hoor dat die spierpijn zo lang blijft duren. We winkelen verder in een paar toeristenwinkels, sportzaak en zoeken een wijnhandel. Dat is nog niet gemakkelijk. De Noorse regering heeft de verkoop van alcoholhoudende dranken aan banden gelegd. Sommige supermarkten verkopen wel bier, maar wijn vind je er niet in de supermarkt. Bij vinmonopoli wordt wijn verkocht. Wij herkennen wel veel soorten omdat de C1000 en Albert Heijn in Nederland deze wijnen ook verkopen, voor een derde van de prijs wat ze hier kosten! We nemen toch een flesje pinot gris en bordeaux mee. Het is al laat als we terug gaan naar de camping. Nu begint het ook weer te regenen. Als we thuiskomen lekker soep met broodjes eten en dan...filmpje!

 

Vrijdag 30 juli 2010.

Normaal zou ik gaan hardlopen, helaas mijn rechterbeen doet erg zeer en links blijft ook zeer doen. Ray had gisteren ook al gewaarschuwt om niet te gaan lopen met spierpijn. Vandaag maar even niet dus. We gaan vandaag de camping verlaten maar gaan nog wel even naar het Kon-Tiki museum in Oslo. Het regent nog een beetje en dan is een museum altijd een goede optie. Het Kon-Tiki museum ligt op Bygdøy, het binnenste gedeelte van de Oslofjord. Bygdøy betekent "het bewoonde eiland" en was tot het eind van de 19e eeuw ook daadwerkelijk een eiland. Toen is de baai tussen Frognerkilen en Bestumkilen volgestort en nu ligt het dicht bij het centrum. Het is een van de meest exclusieve woonwijken van Oslo en zeer populair bij toeristen. Dat komt omdat er diverse musea te vinden zijn. Een aantal jaren geleden zijn we al in het Vikingshiphuset geweest en nu gaan we dus naar het Kon-Tiki museet.

Het Kon-Tiki museet is volledig gewijd aan Thor Heyerdahl en zijn reizen (die hij als onderzoek deed). De hele wereld was belangstellend toen Thor Heyerdahl in 1947 de Grote Oceaan overstak met zijn vijfkoppige bemanning in het tere, balsahouten vlot Kon-Tiki.

Het vlot legde in een periode van 101 dagen de 8000 km af van Peru naar Polynesië. Deze reis bewees dat de inwoners van Zuid-Amerika in het verre verleden in staat waren om Polynesië te bereiken op een balsahouten vlot. Dit vlot is toonaangevend voor hetgeen in het museum wordt tentoongesteld. Er is een korte film over deze reis en tevens kan men hier de oscar vinden die Thor Heyerdahl ontving in 1951 voor de documentaire over deze reis. Tevens zie je direct bij binnenkomst de papyrusboot "RA II".

Met deze boot voer Thor Heyerdahl over de Atlantische Oceaan vanuit Marokko naar Barbados. Hiermee wilde hij aantonen dat West Afrikaanse ontdekkingsreizigers al voor Columbus Amerika moeten hebben kunnen bereiken. Deze reis heeft hij gemaakt met een bemanning die uit verschillende nationaliteiten en geloofsovertuigingen bestond. Een ander onderdeel van zijn onderzoek was of mensen van verschillende komaf en geloofsovertuiging onder stress met elkaar konden samenwerken. Zijn leven staat in het licht van zijn wereldburgerschap, hij had de grote wens dat alle mensen (welke achtergrond, ras of geloofsovertuiging dan ook) in harmonie met elkaar zouden kunnen leven. Wat een geweldig visionair moet deze man zijn geweest. Wauw, ik zou hem graag hebben ontmoet. Tijdens deze reis ontdekte de bemanning dat er veel vervuiling in de oceaan was door de olie die gedumpt werd op zee. Thor Heyerdahl heeft daarover zijn ongerustheid uitgesproken en werd door de UN als spreker gevraagd om dit punt onder de aandacht te brengen. Zeven jaar later voer hij met de Tigris uit, wederom voor onderzoek en ook onder een UN vlag. Toen hij bij de Rode Zee in oorlogsgebied aankwam heeft hij uit protest de Tigris verbrand. Dan maak je wel een punt hoor! Ook zijn er in het museum onderzoekselementen te vinden uit de tijd die hij op de Paaseilanden heeft doorgebracht. Het is gewoon teveel om op te noemen. Dit museum vond ik zeer de moeite waard!

Toen we uit het museum kwamen had ik wel behoefte aan koffie (met iets lekkers). Een paar straten verder op zag Ray "Hemme Hos", het bleek een kruising tussen een antiekwinkel en een café. Heel gezellig en geweldige cake!

Van hieruit zijn we naar Vigelands Parken gegaan. Vigelands Parken is genoemd naar Gustav Vigeland. Wiens 212 beelden, die de mens in al zijn vormen uitbeelden langs de centrale as zijn geplaatst. Het middelpunt wordt gevormd door de hoge monoliet die volledig met beelden is omringd. Vigeland begon in 1924 aan het park te werken. In 1950, zeven jaar na zijn dood stonden de meeste stukken op hun plaats.

De monoliet is gebouwd van 1929 tot 1943, hieraan hebben 3 steenhouwers fulltime gewerkt in die periode.

Het is geweldig om te zien. Wouter had in eerste instantie niet zo'n zin om hierheen te gaan maar na afloop zei hij me dat hij het hartstikke mooi had gevonden.

We rijden Oslo uit en Ray wil nog een uurtje rijden om een plekje te zoeken. Het liefst aan het water. We zoeken en rijden maar het wil niet echt lukken. Op een bepaald moment komen we bij een weggetje waar een heel klein tunneltje is. Ray wil er voorzichtig onderdoor rijden en dan ... krak! Oei, dat was het dakraam! Ik merk dat ik volledig de kluts kwijt ben op zulke momenten. Ik haal het dak van de straat en alle onderdelen die ik kan vinden. Ik blijk iets vergeten te zijn en we rijden nog even terug, dan vind ik ook de veer die nog zoek was. We blijven zoeken naar een plek maar het blijkt vrijwel onmogelijk te zijn. De plek die we willen geeft aan: Camping Forbudt. We rijden naar een klein plaatsje: Rygge. Daar gaan we op de parkeerplaats van een school en vrijetijdsplaats staan. Ray en Wouter gaan met het dakraam bezig en ik ga koken. Eigenlijk hebben ze nog een stuk tape nodig. Er loopt een dame met haar hond op straat en Ray vraagt om hulp. Ze belooft tape te brengen. Het eten is klaar en we gaan aan tafel. Als we bijna uitgegeten zijn komt er een man op de fiets met tape. Magnus is zijn naam en hij komt helpen! Geweldig, ze kunnen nu verder met het dakraam plaatsen. Na het eten gaan ze ermee bezig en ik werk het verslag bij. Het is al laat als we gaan slapen.

Zaterdag 31 juli 2010.

Zondag 1 augustus 2010. Goteborg eilandjes.

Maandag 2 augustus 2010. Boot naar Denemarken.

Dinsdag 3 augustus 2010.

Bjørna